ก่อนจะรัก มากขนาดนี้ มันไม่ง่าย ต้องผ่านอะไรมากมาย
แต่นี้ กลายเป็นฝ่ายฉันเองเลือกไม่ได้ เมื่อเธอกำลังจะเลือนหาย
รู้สึกได้เมื่อเจอเป็นเธอที่เฉยชา
รู้สึกได้เป็นระยะ
ฉันมีค่ากับเธอเหมือนเคยที่ให้สัญญาอยู่ไหม
เธอบอกฉันสักนิด
ยิ่งห่างกันไปทุกวัน เธอกับฉัน
ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่ฟัง คำเรียกร้อง
ยิ่งห่างก็ยิ่งไม่ชิน มีแต่ฉันที่อยากชิดใกล้
อยากจะรู้ทำไม ที่มีก็เหมือนไม่มี
อยู่อย่างนี้ ฉันเหมือนกับปลาไร้อากาศ และมันกำลังจะตาย
อย่าหาย อย่าให้มันวุ่นวาย แค่ง่ายๆ
แค่บอกกันมาว่าไม่รัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น